کد مطلب:277108 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158
متن کامل بیانیه علمای حجاز
«پس از ادای سلام. این پاسخ سؤال مسلمان «كنیایی» است كه از «مهدی منتظر» و هنگام ظهور او و محل ظهورش پرسش نموده است.
«مهدی»، محمّد بن عبداللّه حسنی، علوی و فاطمی است و او مهدی موعود منتظر
[ صفحه 126]
است. موقع ظهور وی در آخر الزمان است و ظهورش از نشانه های قیامت می باشد. از غرب ظاهر می شود، و در حجاز در مكّه مكرّمه بین «ركن و مقام» با آن حضرت بیعت می نمایند.
هنگامی كه كفر و ظلم و فساد، عالم را فرا گرفته باشد، او ظهور می كند و زمین را از عدل و داد پر می كند همان گونه كه از جور و ستم پر شده باشد. بر همه جهان حكومت خواهد كرد و همه جهانیان در برابر او سر تعظیم فرود خواهند آورد و همگی تسلیم وی خواهند شد، یا به میل و دلخواه یا با نبرد.
او تمام روی زمین را مالك خواهد شد، و حضرت عیسی (علیه السلام) بعد از ظهور او، از آسمان فرود می آید و «دجّال» را می كشد و یا همراه با ظهورش از آسمان فرود می آید و حضرت مهدی (علیه السلام) را بر كشتن «دجّال» بر درِ دروازه «لد» در سرزمین فلسطین، یاری می دهد.
مهدی (علیه السلام) آخرین خلفای راشدین دوازده گانه است كه پیامبر از آنها خبر داده است و در صحاح اهل سنت آمده است.
احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) را بسیاری از «صحابه» از شخص پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل كرده اند كه از جمله آنهاست: عثمان بن عفّان، علی بن ابی طالب (علیه السلام)، طلحة بن عبیداللّه، عبدالرحمان بن عوف، عبداللّه بن عبّاس، عمّار یاسر، عبداللّه بن مسعود، ابو سعید خدری، ثوبان، قرّة بن اساس مزنی، عبداللّه بن حارث، ابوهریره، حذیفة بن یمان، جابر بن عبداللّه، ابو امامه، جابر بن ماجد، عبداللّه بن عمر، انس بن مالك، عمر بن حصین و اُمّ سلمه.
اینها بیست نفر از كسانی هستند كه روایات راجع به مهدی (علیه السلام) را نقل كرده اند و غیر از اینها افراد زیاد دیگری نیز وجود دارند. سخنان فراوانی نیز از خود «صحابه» نقل شده است كه در آنها به ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) تصریح گردیده است، و آنها را نیز می توان در ردیف روایات پیامبر قرار داد؛ زیرا مسأله ظهور مهدی (علیه السلام) از مسایلی نیست كه بتوان در آن اجتهاد كرد.
روایاتی كه درباره ظهور مهدی منتظر (علیه السلام) از شخص رسول اكرم نقل شده و آنچه را كه صحابه پیامبر با اعتماد به گفته رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بیان كرده اند ـ و شهادت و گواهی آنان
[ صفحه 127]
نیز در حكم حدیث است ـ در بسیاری از كتب معروف اسلامی و متون اصلی حدیث پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) اعمّ از سنن، معاجم و مسانید آمده است كه از آن جمله است: سنن ابو داود، سنن ترمذی، سنن ابن ماجه، سنن ابی عمرو الدانی، مسند احمد و ابن یعلی، و بزار، صحیح حاكم، معاجم طبرانی، و رویانی، و دارقطنی، و ابو نعیم در كتاب «اخبار المهدی»، و خطیب در «تاریخ بغداد»، و ابن عساكر در «تاریخ دمشق» و غیر اینها.
و بعضی از دانشمندان اسلامی درباره «مهدی (علیه السلام)» كتاب های ویژه ای نوشته اند كه از آن جمله است:
ابو نعیم در كتاب «اخبار المهدی»، ابن حجر هیثمی در كتاب «القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر»، شوكانی در كتاب «التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجّال و المسیح»، ادریس عراقی مغربی در كتاب «المهدی»، ابو العبّاس بن عبدالمؤمن المغربی در كتاب «الوهم المكنون فی الردّ علی ابن خلدون». و آخرین كسی كه در این زمینه بحث مشروحی نگاشته، مدیر دانشگاه اسلامی مدینه است كه در چندین شماره مجلّه دانشگاه مزبور بحث كرده است.
عدّه ای از بزرگان و دانشمندان متقدم و متأخر نیز در نوشته های خود تصریح كرده اند كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) متواتر است. (و به هیچ وجه قابل انكار نیست) از آن جمله است:
سخاوی در كتاب «فتح المغیث»، محمّد بن احمد سفارینی در كتاب «شرح العقیده»، ابو الحسن آبری در كتاب «مناقب الشافعی»، ابن تیمیّه در كتاب فتاوایش، سیوطی در كتاب «الحاوی»، ادریس عراقی در تألیفی كه درباره «مهدی» دارد، شوكانی در كتاب «التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجّال و المسیح»، محمّد بن جعفر كنانی در «نظم المتناثر فی الحدیث المتواتر» و ابو العبّاس بن عبدالمؤمن در كتاب «الوهم المكنون من
[ صفحه 128]
كلام ابن خلدون».
و این تنها ابن خلدون است كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) را با حدیثی مجعول و ساختگی و بی اساس كه می گوید: «لامهدیّ إلاّ عیسی؛ مهدی جز عیسی (علیه السلام) نیست» مورد ایراد قرار داده است. و لكن بزرگان، پیشوایان و دانشمندان اسلام گفتار او را رد كرده اند. و به خصوص، ابن عبدالمؤمن كه در ردّ گفتار او كتاب ویژه ای به نام «الوهم المكنون من كلام ابن خلدون» نوشته است كه از 30 سال قبل، در شرق و غرب منتشر شده است.
حافظان، بزرگان و دانشمندان علم حدیث نیز تصریح كرده اند كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) شامل احادیث «صحیح» و «حسن» است و مجموع آنها متواتر و صحّت آنها قطعی است. بنابراین، اعتقاد به ظهور مهدی (علیه السلام) بر هر مسلمانی واجب است و جزء عقاید اهل سنّت و جماعت است و جز افراد نادان و بی اطّلاع از اسلام و بدعتگزار، منكر آن نخواهند بود».
«مهدی»، محمّد بن عبداللّه حسنی، علوی و فاطمی است و او مهدی موعود منتظر
[ صفحه 126]
است. موقع ظهور وی در آخر الزمان است و ظهورش از نشانه های قیامت می باشد. از غرب ظاهر می شود، و در حجاز در مكّه مكرّمه بین «ركن و مقام» با آن حضرت بیعت می نمایند.
هنگامی كه كفر و ظلم و فساد، عالم را فرا گرفته باشد، او ظهور می كند و زمین را از عدل و داد پر می كند همان گونه كه از جور و ستم پر شده باشد. بر همه جهان حكومت خواهد كرد و همه جهانیان در برابر او سر تعظیم فرود خواهند آورد و همگی تسلیم وی خواهند شد، یا به میل و دلخواه یا با نبرد.
او تمام روی زمین را مالك خواهد شد، و حضرت عیسی (علیه السلام) بعد از ظهور او، از آسمان فرود می آید و «دجّال» را می كشد و یا همراه با ظهورش از آسمان فرود می آید و حضرت مهدی (علیه السلام) را بر كشتن «دجّال» بر درِ دروازه «لد» در سرزمین فلسطین، یاری می دهد.
مهدی (علیه السلام) آخرین خلفای راشدین دوازده گانه است كه پیامبر از آنها خبر داده است و در صحاح اهل سنت آمده است.
احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) را بسیاری از «صحابه» از شخص پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل كرده اند كه از جمله آنهاست: عثمان بن عفّان، علی بن ابی طالب (علیه السلام)، طلحة بن عبیداللّه، عبدالرحمان بن عوف، عبداللّه بن عبّاس، عمّار یاسر، عبداللّه بن مسعود، ابو سعید خدری، ثوبان، قرّة بن اساس مزنی، عبداللّه بن حارث، ابوهریره، حذیفة بن یمان، جابر بن عبداللّه، ابو امامه، جابر بن ماجد، عبداللّه بن عمر، انس بن مالك، عمر بن حصین و اُمّ سلمه.
اینها بیست نفر از كسانی هستند كه روایات راجع به مهدی (علیه السلام) را نقل كرده اند و غیر از اینها افراد زیاد دیگری نیز وجود دارند. سخنان فراوانی نیز از خود «صحابه» نقل شده است كه در آنها به ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) تصریح گردیده است، و آنها را نیز می توان در ردیف روایات پیامبر قرار داد؛ زیرا مسأله ظهور مهدی (علیه السلام) از مسایلی نیست كه بتوان در آن اجتهاد كرد.
روایاتی كه درباره ظهور مهدی منتظر (علیه السلام) از شخص رسول اكرم نقل شده و آنچه را كه صحابه پیامبر با اعتماد به گفته رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بیان كرده اند ـ و شهادت و گواهی آنان
[ صفحه 127]
نیز در حكم حدیث است ـ در بسیاری از كتب معروف اسلامی و متون اصلی حدیث پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) اعمّ از سنن، معاجم و مسانید آمده است كه از آن جمله است: سنن ابو داود، سنن ترمذی، سنن ابن ماجه، سنن ابی عمرو الدانی، مسند احمد و ابن یعلی، و بزار، صحیح حاكم، معاجم طبرانی، و رویانی، و دارقطنی، و ابو نعیم در كتاب «اخبار المهدی»، و خطیب در «تاریخ بغداد»، و ابن عساكر در «تاریخ دمشق» و غیر اینها.
و بعضی از دانشمندان اسلامی درباره «مهدی (علیه السلام)» كتاب های ویژه ای نوشته اند كه از آن جمله است:
ابو نعیم در كتاب «اخبار المهدی»، ابن حجر هیثمی در كتاب «القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر»، شوكانی در كتاب «التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجّال و المسیح»، ادریس عراقی مغربی در كتاب «المهدی»، ابو العبّاس بن عبدالمؤمن المغربی در كتاب «الوهم المكنون فی الردّ علی ابن خلدون». و آخرین كسی كه در این زمینه بحث مشروحی نگاشته، مدیر دانشگاه اسلامی مدینه است كه در چندین شماره مجلّه دانشگاه مزبور بحث كرده است.
عدّه ای از بزرگان و دانشمندان متقدم و متأخر نیز در نوشته های خود تصریح كرده اند كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) متواتر است. (و به هیچ وجه قابل انكار نیست) از آن جمله است:
سخاوی در كتاب «فتح المغیث»، محمّد بن احمد سفارینی در كتاب «شرح العقیده»، ابو الحسن آبری در كتاب «مناقب الشافعی»، ابن تیمیّه در كتاب فتاوایش، سیوطی در كتاب «الحاوی»، ادریس عراقی در تألیفی كه درباره «مهدی» دارد، شوكانی در كتاب «التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجّال و المسیح»، محمّد بن جعفر كنانی در «نظم المتناثر فی الحدیث المتواتر» و ابو العبّاس بن عبدالمؤمن در كتاب «الوهم المكنون من
[ صفحه 128]
كلام ابن خلدون».
و این تنها ابن خلدون است كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) را با حدیثی مجعول و ساختگی و بی اساس كه می گوید: «لامهدیّ إلاّ عیسی؛ مهدی جز عیسی (علیه السلام) نیست» مورد ایراد قرار داده است. و لكن بزرگان، پیشوایان و دانشمندان اسلام گفتار او را رد كرده اند. و به خصوص، ابن عبدالمؤمن كه در ردّ گفتار او كتاب ویژه ای به نام «الوهم المكنون من كلام ابن خلدون» نوشته است كه از 30 سال قبل، در شرق و غرب منتشر شده است.
حافظان، بزرگان و دانشمندان علم حدیث نیز تصریح كرده اند كه احادیث مربوط به مهدی (علیه السلام) شامل احادیث «صحیح» و «حسن» است و مجموع آنها متواتر و صحّت آنها قطعی است. بنابراین، اعتقاد به ظهور مهدی (علیه السلام) بر هر مسلمانی واجب است و جزء عقاید اهل سنّت و جماعت است و جز افراد نادان و بی اطّلاع از اسلام و بدعتگزار، منكر آن نخواهند بود».